Najważniejsze wydarzenia na drodze do ekorozwoju w ciągu ostatnich 20 lat
1976: Zastąpienie energii siłą roboczą
Nasza droga do ekorozwoju rozpoczęła się w 1976 roku, kiedy skupiliśmy się na przedłużeniu życia produktu.
Stahel i Reday sporządzili raport na zlecenie Komisji Wspólnot Europejskich (obecnie Komisji Europejskiej) na temat potencjału zastąpienia energii siłą roboczą” (The Potential for Substitution Manpower for Energy) (w tym czasie, Stahel był przewodniczącym laboratorium badawczego Battelle w Genewie, które było częścią laboratorium Battelle Columbus w Ohio). W raporcie dokonano analizy samochodów i budynków, w wymiarze mikro- i makroekonomicznym która wykazała, że w porównaniu z produkcją, wydłużenie życia produktu pozwala na zmniejszenie zużycia energii przy równoczesnym zwiększeniu zatrudnienia. Raport został opublikowany przez Vantage Press New York, NY w 1981 roku pod tytułem Jobs for Tomorrow, the potential for substituting manpower for energy.
Wnioski z tego raportu były wielokrotnie cytowane od czasu jego publikacji, ostatnio w książce Factor Four, w większości bez wskazania źródła.
„Około trzy czwarte zużycia energii w przemyśle jest związane z wydobyciem lub produkcją podstawowych surowców takich jak: stal i cement, podczas gdy tylko jedna czwarta jest zużywana na przekształcenie surowców w produkt końcowy tj.: maszyny lub budynki. Sytuacja jest wręcz odwrotna, gdy mowa jest o wkładzie siły roboczej w wymienione procesy: zapotrzebowanie na pracowników w procesie transformacji surowców w produkt końcowy jest trzykrotnie większe, niż podczas konwersji materiałów.W ostanich latach możemy zaobserwowac znaczny rozwój przemysłu transformacyjnego. Branże zajmujące się odnową oraz naprawą produktów są doskonałym przykładem zastosowania teorii Stahela w praktyce.
Istnieje duże zapotrzebowanie na tego typu przedsiębiorstwa. Są one względnie małe, co umożliwia ich powstawanie zarówno w miastach jak i w niewielkich miejscowościach o wysokim bezrobociu. Wzrost zapotrzebowania na wykwalifikowanych i doświadczonych pracowników prowadzi do tworzenia nowych miejsc pracy.
1982: Utworzenie Product Life Institute w Genewie
W 1982 roku Orio Giarini i Walter R.Stahel założyli Product Life Institue. Kilka miesięcy później dołączył do nich Max Brlin.
W 1983 roku (w tym samym czasie co Amory i Hunter Lovins) Walter R. Stahel otrzymał nagrodę Mitchella za pracę The Product Life Factor pisaną na podstwie raportu.
1986: Ekonomia Usługowa – internalizacja wszystkich kosztów, „od kołyski z powrotem do kołyski”
W 1986 roku, Orio Giarini i Stahel opracowali rękopis, który został opublikowany pt.: The Limits to Certainty - facing risks in the new service economy przez Kluwer Academic Publishers w 1989 roku, drugie wydanie rozszerzone i poprawione ukazało się w 1993 roku. Książka została przetłumaczona na język francuski (1990r.), włoski (1993r.), rumuński (1995r.), niemiecki (1998r.) i japoński (1998r.). Znajduje się ona również w spisie lektur obowiązkowych w Open University w Wielkiej Brytanii.
1986: Koncepcja sprzedaży usług zamiast produktu
W 1986 roku, sporządziliśmy raport dla Banku Szwajcarskiego pt.: Economic Strategies to Enhance the Durability of Goods. W raporcie została opisana między innymi firma Agfa-Gevaert, która wprowadziła usługę „Mieting” (połączenie niemieckiego „Miete”-wynajem z angielskim „Leasing”). Proces ten polegał na przekazaniu fotokopiarki klientowi, który płacił tylko za ilość wykonanych kopii(usługę), a nie za sprzęt, który pozostawał własnością Agfa-Gevaert. Doszliśmy do wniosku, że sprzedaż usług, zamiast gotowych produktów ma znaczący wpływ na odpowiedzialność firm za odpady. Podsumowanie zawarte jest w tabeli (strona 56/57 raportu).
Koncepcja sprzedaży usług, zamiast gotowych towarów, została przez nas opisana w wielu publikacjach, takich jak:
Stahel, Walter R. (1986) R&D in a Sustainable Society opublikowanym w : Science and Public Policy Journal of the International Science Policy Foundation, London, tom 13, numer 4, sierpień 1986: kwestia specjalna: The Hidden Wealth edytowane przez Orio Giariniego i Walter R. Stahela,
Stahel, Walter R. (1987) Limiting Excess Waste. Niniejszy referat przedstawiony na konferencji w sprawie energii w miastach, daje szczegółowy opis strategii (Mieting) Agfa -Gevaert (koncepcja sprzedaży usług zamiast towarów) oraz zapobiegania powstawania odpadów wynikającego ze sprzedaży towarów.
1991: Pierwsze studium przypadku o zrównoważonej konsumpcji (strategie zapobiegania powstawania odpadów w procesie wykorzystywania dóbr)
Sprawozdanie z tego badania zostało opublikowane w 1991 roku w języku niemieckim pod tytułem Langlebigkeit und Materialrecycling.
W 1992 roku Dr Jonhn Skinner, ówczesny dyrektor R&D w Agencji Ochrony Środowiska w Waszyngtonie, przetłumaczył trzy studia przypdaku (PC, pralki, narzędzia z napędem elektrycznym) do użytku AOŚ.
1994: Pomoc w utworzeniu Klubu Factor 10
Roczne oświadczenia klubu Faktor 10 (począwszy od 1994 roku) można zamówić: w/u prof. Schmidt-Bleek, Instytut Factor 10, La RabassiËre, CarriËre des Bravengues, F-83660 Carnoules. Ostatnie publikacje:
Stahel, Walter R. (1997) The Functional Economy: Cultural and Organizational Change opublikowane w: Richards, Deanna J., The Industrial Green Game, 1997, National Academy Press, Washington DC. p. 91-100. ISBN 0-309-05294-7.
Stahel, Walter R. (1997) The service economy: wealth without resource consumption opublikowane w: Philosphical Transactions, A, Royal Society, Londyn, 355 (czerwiec), str. 1309-1319.
Stahel, Walter R. (1994). The Utilization – Focused Service Economy: Resource Efficiency and Product-Life Extension opublikowane w: Allenby, Braden R (edytowane) The Greening of Industrial Ecosystems, National Academy of Engineering, National Academy Press, Washington DC. p. 178-190. ISBN 0-309-04937-7.
Wczesne lata 90-te: Stworzenie własnej definicji pięciu filarów ekorozwoju
Na podstawie swoich wykładów i seminariów we wczesnych latach 90-tych Walter R. Stahel opracował strukturę ekorozwoju, bazując na wcześniejszych osiągnięciach. Ta struktura, zwana „Pięcioma filarami ekorozwoju”, jest powszechnie używana przez wielu polityów w Europie – często jednak ignorujących jej źródła.
Ekorozwój opiera się na pięciu filarach, z których każdy jest niezbędny do „przeżycia” człowieka na Ziemi. Oznacza to, że nie możemy dyskutować nad priorytetami, ani spekulować, na stratę którego z filarów możemy sobie pozwolić w pierwszej kolejności. W praktyce nie możemy dopuścić do straty żadnego z nich.
